Graaf Filips Theodoor van Waldeck-Pyrmont wilde voor zijn uit Duitsland meegebrachte personeel een lutherse predikant. Zo werd op 31 mei 1640 de Lutherse gemeente geboren. Zij kerkte in de hofkapel van het kasteel.
In het rampjaar 1672 viel het Franse leger Culemborg binnen. Troepen kwamen op het kasteel en maakten het voorgoed onbruikbaar. Na het vertrek van de Fransen besloot de graaf, Georg Friedrich van Waldeck-Pyrmont, om de kapel van het Pietersgasthuis te verbouwen tot Lutherse kerk. In 1677 werd het een echte hofkapel.
Na de verwoesting van het kasteel door de Franse bezetters in het rampjaar 1672, liet graaf Georg van Waldeck Pyrmont de oude kapel van het St. Pietersgasthuis in 1677 verbouwen tot Lutherse kerk. Het St. Pietersgasthuis, dat al in 1386 in de bronnen wordt vermeld, bood eeuwenlang onderdak aan daklozen, melaatsen en lijders aan pokken. Het heeft zijn rol als instelling van liefdadigheid weten te rekken tot aan het begin van de 19de eeuw. De kapel daarentegen stond sinds de Reformatie tot de ingebruikname door de Lutherse gemeente in 1677 lange tijd leeg.
De Pietersgasthuiskapel behield haar functie als Lutherse kerk tot 1839. Toen werd de kapel gesloopt om plaats te maken voor het huidige kerkgebouw. Dat kreeg de vorm van een eenvoudige neogotische, rechthoekige zaalkerk. Zogeheten Lutherrozen sieren de pilasters en op het klokkenstoeltje prijkt een zwaan. Aan deze symbolen kun je een Lutherse kerk meteen herkennen. Van het zeventiende-eeuwse meubilair uit de oude kerk is nog het een en ander bewaard gebleven. Het prachtige kerkzilver is nu te bewonderen in het Elisabeth Weeshuismuseum.
Lees meer