De parochiekerk is in 1884-1886 gebouwd, ter vervanging van een kleinere waterstaatskerk uit 1817, die iets ten noordoosten in de zogenaamde ‘Papenhoek’ stond. Om de bouw mogelijk te maken moesten drie woonhuizen aan de Markt worden gesloopt. Het ontwerp van de kerk is van architect P.J. van Genk.
Het is de enige kerk van deze architect boven de grote rivieren, hij heeft vooral in het bisdom Breda veel kerken gebouwd. Van Genk ontwierp een driebeukige kruisbasiliek in neogotische stijl met een recht gesloten koor. De kerk is sterk verwant aan de uit 1900 daterende H. Hartkerk in Breda: de westtoren is opzij van het kerkschip geplaatst waardoor het grote roosvenster in de voorgevel goed tot zijn recht komt. Dit venster heeft zijn oorspronkelijke beglazing behouden, evenals het roosvenster van het koor. De beide roosvensters van het dwarsschip hebben nieuw glas gekregen. De glas-in-loodvensters van de zijbeuken dateren uit 1928, die van de lichtbeuken uit 1930.
Het interieur is in de loop der jaren een aantal keren ingrijpend gewijzigd. Nadat de polychromie van het koor al in 1948 was overgeschilderd, werd in 1962 de plavuizen vloer vervangen door een betonnen vloer en de indeling van de kerk ingrijpend gewijzigd. In 1992 volgde opnieuw een grote schilderbeurt en herindeling.
Ondanks al die ingrepen is een deel van de oude inventaris bewaard gebleven. Waarschijnlijk nog uit de waterstaatskerk afkomstig is het bijzondere, zogeheten ‘Antwerps tabernakel’, in 1825 vervaardigd door de in Antwerpen werkzame ebenist J.F. van den Bossche. Het ronde tabernakel is van eikenhout, opgelegd met mahonie en gevat tussen vier Ionische zuiltjes. Het draaibare binnenwerk is voorzien van een verguld reliëf dat het Laatste Avondmaal voorstelt. Daaronder een vergulde pelikaan die haar jongen voedt, symbool van christelijke naastenliefde.
Jan Cossiers, een leerling van Rubens, vervaardigde in 1628 het schilderij ‘De Genadestoel’, dat nu in de dagkapel hangt. Het monumentale orgel is van de beroemde orgelbouwer Witte-Bätz. De preekstoel uit 1911 is vervaardigd door het bekende atelier Kuypers te Roermond.
In de toren hangt de ‘Elisabethklok’ uit de voormalige St. Janskerk, in 1555 gegoten door de Utrechtse klokkengieter Jan Tolhuis. De drie andere klokken zijn vervaardigd door de firma Eijsbouts, ter vervanging van de tijdens de Tweede Wereldoorlog gevorderde en omgesmolten luidklokken; in 1950 waren ze voor het eerst te horen.
Lees meer