De geschiedenis van Culemborg gaat terug tot de middeleeuwen. Al in een akte uit 1281 wordt Culemborg genoemd en in 1318 krijgt de stad ook stadsrechten. Deze stadswandeling voert langs een aantal plaatsen en gebouwen die in de boeiende historie van Culemborg een belangrijke rol hebben gespeeld.
In de 14e eeuw kwam er een stadsmuur en -gracht om ongeregelde bendes en vijandelijke troepen buiten de stad te houden. Tweemaal werd de stad buiten de bestaande muren uitgebreid. Omstreeks 1370 aan de noordzijde met een schipperskwartier, de zogenaamde Havendijk en twintig jaar later aan de zuidzijde waar de buurtschappen Lanxmeer en Parijs erbij werden getrokken onder de namen Nieuwstad/Nieuwpoort. Zo ontstond een soort “driestad”. Ook de Havendijk en de Nieuwstad werden ommuurd. Het deel van de stadsmuur dat nog staat vormt de oudste nog bestaande originele stadsmuur van Nederland.
Nog steeds luidt elke avond om 21.55 uur de papklok, die van oudsher aangeeft dat de poorten bijna sluiten en het tijd is om naar bed te gaan. In het verleden was deze klok het teken dat de mensen die op het land werkten, naar huis mochten om een bord warme pap te eten, vandaar de naam. Maar je moest wel opschieten, want de poorten sloten om 22.00 uur, en gingen niet meer open tot de volgende dag.
Aan de laatste telg van het geslacht Van Culemborg heeft de stad veel te danken. Vrouwe Elisabeth stichtte het Elisabeth-gasthuis, een hofje met huizen voor oude mannen en vrouwen, en schoot het geld voor de bouw van het Stadhuis en de toren van de Sint-Janskerk voor. Uit haar erfenis werd het Elisabeth-Weeshuis gebouwd. Dit weeshuis doet nu dienst als museum en bibliotheek.
Klik hier voor de routefolder.
Lees meer
